Waarom is het een tijdloos terwijl we het ander al snel weer zat zijn?

Tijdloze dingen zijn kennelijk goed – anders raakten ze wel uit de gratie. Maar zijn dingen die wél uit de mode raken dan per definitie slecht?

Natuurlijk niet. Het levende bewijs daarvan is Pereskia aculeata, in het Nederlands bladappel of barbadoskruisbes genoemd. Ooit behoorde hij tot het standaardassortiment en werd hij veel gebruikt als opvulling in gemengde plantenbakjes. Nu zie je hem bijna nooit meer en ik zou niet weten waarom dat is. Hij is decoratief, heeft geen bijzondere verzorging nodig, groeit snel en is gemakkelijk te stekken. Waarom kweekt niemand deze plant meer?

Cactus

Je zou het op het eerste gezicht niet zeggen, maar Pereskia aculeata – een ‘gewone’ plant met bladeren – is een cactus. Misschien een soort oercactus, want cactussen moeten ooit zijn ontstaan uit bladplanten.

De bladappel is een struik of klimplant met stengels die 10 meter lang kunnen worden en die op het eerste gezicht wat doet denken aan een bougainville (Bougainvillea). De bloemen zijn echter heel anders: ze lijken op wilde rozen en zijn wit, lichtgeel of roze-achtig. In de huiskamer zul je ze niet snel zien. Misschien maar goed ook, want ze schijnen nogal te stinken.

Na de bloei verschijnen er merkwaardige gele, bebladerde vruchten. Ze zijn eetbaar en doen wat denken aan kruisbessen.

De soort komt in de natuur voor in en rond het Caribisch gebied, waaronder Suriname, Curaçao en Sint Maarten. In Australië en Zuid-Afrika staat hij te boek als ‘invasieve exoot’ – het ding groeit razendsnel, is niet kapot te krijgen en overwoekert andere planten.

‘Godseffiana’

De gewone Pereskia aculeata heeft saai, groen blad. Als kamerplant zie – of zag – je bijna altijd de kweekvorm ‘Godseffiana’ met prachtig goudgeel tot perzik- of zalmkleurig blad die in 1908 op de markt werd gebracht door de Belgische kweker Frederik Sanders. Daarnaast bestaan er de roodachtig gekleurde vorm ‘Rubescens’ en de bontbladige ‘Godseffiana Variegata’, maar die zie je allebei maar zelden.

Verzorging

Aan de verzorging van de bladappel kun je je geen buil vallen. Hij staat graag warm en zonnig, maar doet het ook in de schaduw en verdraagt een graadje nachtvorst. Niet te veel water geven – het blijft een cactus – maar ook te weinig, want dan valt het blad eraf. Dat is geen ramp, het groeit wel weer aan, maar het staat zo lelijk…

Anders dan de meeste cactussen heeft Pereskia aculeata geen koele rustperiode nodig, maar het mag wel. Je zit dan wel de hele winter met een kale plant.

Qua potgrond en mest geen bijzonderheden: allebei ‘gewoon’. Als je de plant in toom wilt houden niet te vaak verpotten en niet te veel mest geven. Of regelmatig snoeien.

Vermeerdering

De snoeisels kun je heel gemakkelijk stekken door ze in vochtige potgrond te steken. Zo kun je op den duur je hele vriendenkring van stekjes voorzien. Zaaien kan ook, maar dan krijg je wel de gewone groenbladige vorm en niet de veel fraaiere ‘Godseffiana’. Leg de zaden op vochtige aarde of druk ze er licht in. Dan licht, warm en onder hoge luchtvochtigheid wegzetten. De zaden ontkiemen dan al na een paar dagen.