In het Engels heet hij ‘koninginnetranen’ en in het Duits ‘kamerhaver’. In het Nederlands heeft Billbergia nutans niet zo’n fantasievolle naam. Wij moeten het doen met knikkende billbergia, een letterlijke vertaling van de Latijnse naam.

Dat ‘knikkende’ slaat op de bloemstengels van deze bromelia, die vroeger heel populair was, maar bijna helemaal in de vergetelheid is geraakt. In de winkel zul je hem niet vinden, het is een echte stekjesplant die je van vrienden cadeau krijgt. Een andere Engelse naam is dan ook ‘friendship plant’.

Beschrijving

Billbergia nutans is een rozetvormige kokerbromelia die in de bossen van Brazilië, Paraguay, Uruguay en Argentinië in bomen groeit. Het wortelstelsel dient vooral als houvast, water en voedingsstoffen neemt de plant op via de koker middenin het rozet.

De sprietige groene bladeren van de knikkende billbergia zijn niet bijzonder decoratief, maar de schitterende bloemen maken alles goed:

De bloemen blijven helaas maar kort mooi en dat is dan ook de reden dat de plant maar weinig wordt verkocht. Tegen de tijd dat hij in de bloemenwinkel staat is hij alweer uitgebloeid.

Bij oudere planten speelt dat probleem niet zo. Die bestaan uit zoveel rozetten dat er een groot deel van het jaar wel een paar bloeien.

Zoals bij vrijwel elke bromelia sterft een rozet na de bloei af. Deze soort vormt echter zoveel zijscheuten dat dat weinig uitmaakt.

Billbergia nutans is gekruist met verschillende andere bromeliasoorten. In het tuincentrum is nog wel eens Billbergia ‘Windii’ te vinden, een kruising met Billbergia decora. Deze plant is een Belgisch product; hij werd in 1882 op de markt gebracht door de Luikse kweker Lambert Jacob-Makoy.

Verzorging

Billbergia nutans is een ijzersterke plant die bijna alles accepteert. Hij kan in de volle zon staan, maar doet het beter in halfschaduw. Op een te donkere plek blijven de bloemen weg.

Het grondmengsel is bij voorkeur goed doorlatend (zoals cactusaarde), maar gewone potgrond volstaat ook. Hou de plant gelijkmatig vochtig. Af en toe uitdrogen is niet erg. Anders dan bij veel andere bromelia’s is een lage luchtvochtigheid geen probleem. Als je wilt kun je de plant besproeien met kalkvrij (regen)water.

’s Zomers staat de knikkende billbergia graag buiten. Volgens sommige bronnen zou hij 14 graden vorst verdragen, wat zou betekenen dat hij bij ons min of meer winterhard is. In Engeland, waar de winters vaak wat warmer zijn dan in Nederland, wordt hij in de tuin gekweekt. Erg prettig vindt hij zulke lage temperaturen overigens niet, maar hij laat zich niet klein krijgen.

Vermeerdering

Billbergia nutans vormt veel zijscheuten die je, als ze half zo groot zijn als de moederplant, voorzichtig los kunt trekken. Pot ze op in licht vochtige aarde en klaar ben je.

De vermeerdering uit zaad is iets voor de echte liefhebber. Het kan alleen bij de oorspronkelijke Billbergia nutans, de kruising Billbergia ‘Windii’ is steriel.

De plant vormt bessen waar je, als ze rijp zijn, het zaad uit kunt pulken. Maak de zaden schoon en leg ze op goed doorlatende aarde. Begraaf ze niet, want ze ontkiemen alleen in het licht. Maak de aarde vochtig en dek de pot af om een hoge luchtvochtigheid te waarborgen. De zaailingen groeien erg langzaam!